Pomiar połysku oraz koloru różnych materiałów.
Ważną cechą powłoki jest jej połysk. Przyrządy służące do jego pomiaru to połyskomierze.
Pomiar odbywa się pod różnymi kątami. Uniwersalna geometria przyrządu to 60 stopni. Jeżeli chodzi o kąt pomiaru to badany detal przy badaniu połysku pod kątem 60 stopni będzie miał inny procent połysku jak ten sam detal przy badaniu pod kątem 85 stopni, dlatego ważne jest określenie normy wg której wykonujemy pomiar.
Standardowo przyjęto odczyt światła odbitego, pod trzema kątami: 60 stopni dla badania większości podłoży, jest to pierwszy krok przy badaniu nieznanych podłoży, 20 stopni- badanie podłoży o wysokim połysku powyżej 70 GU (GU- Gloss Unit) np. farby wykończeniowe w motoryzacji, podłoża polerowane itp.85 stopni - dla podłoży o połysku mniejszym niż 10 GU - wewnętrzne części kabiny pojazdów, farby elewacyjne, farby na drewno itp.
Połysk- zdolność powierzchni do odbijania padającego promieniowania. Pomiar połysku polega oświetleniu powierzchni specjalnym źródłem światła pod kątem i pomiarze natężenia odbitego promieniowania pod tym samym kątem. Niektóre materiały mają różne stopnie połysku chociaż wykazują podobne wyniki przy pomiarze standardowym połyskomierzem jest to tzw Haze. Takie materiały można porównać przy pomiarze pod dwoma kątami np 60 i 20 stopni. Reaktancja jest opisana w normie ASTM D4039 jako różnica w połysku pod kątem 60 i 20 stopni.
Stopień połysku jest mierzony w GU (Gloss Units), lub w procentach %, w odniesieniu do standardu który ma w przybliżeniu 100 GU. Połysk można podzielić na 3 zakresy wartości: niski (mat- półmat), półpołysk i wysoki połysk. Każdy z tych stopni połysku może być mierzony pod różnymi kątami.
Do znalezienia odpowiedniego kąta pod którym pomiar jest najbardziej efektywny najczęściej zaczyna się od 60 stopni. Jeżeli podłoże wykazuje połysk w zakresie 10-70 GU jest to półpołysk i kąt 60 jest odpowiedni do przeprowadzenia pomiaru. Jeżeli odczyt jest poniżej 10 GU podłoże jest matowe dokładniejszy pomiar uzyskamy przy pomiarze pod kątem 85 , przy podłożach o bardzo wysokim stopniu połysku > 70 GU najdokładniejszy pomiar będzie wykonany przy pomiarze pod kątem 20 stopni. W każdym przypadku pomiar należy wykonywać i porównywać wg założonej normy i pod tym samym kątem, ponieważ stopień odbijania światła pod różnymi kątami może być różny. Najczęściej stosuje się pomiar pod kątem 60 i przyrządy o tej geometrii są najczęściej używane zarówno do podłoży matowych jak i połyskowych. Mierniki wyglądu powłoki to zaawansowane spektrofotometry, zajmujące mało miejsca i umożliwiające przeprowadzanie szeregu pomiarów koloru, dopasowywania próbek, sprawdzania koloru ze wzorcem itp.
Najbardziej popularnym systemem matematycznym opisującym kolory jest CIE LAB L*A*B oraz CMC. Wbudowane oprogramowanie pozwala na szybki pomiar koloru, porównanie próbki ze wzorcem, podanie odchyłki od wzorca dla danej partii, nawet bez potrzeby użycia komputera.. Można zapamiętać standardy i ich odchyłki a następnie przeprowadzić szybki test czy dana próbka mieści się w odchyłce i może być oznaczona jako prawidłowa, czy nie przechodzi testu. Odczyt ten ułatwiają dwie diody zielona - test OK i czerwona - test FAIL. W przypadku zbyt dużej odchyłki i różnicy w kolorze włącza się także sygnał dzwiękowy. Niektóre urządzenia współpracują z komputerem gdzie i wyspecjalizowany oprogramowaniem do wizualizacji i obróbki danych.X-RITE QA-MASTER , QC SOFTWARE, WITH COLORMAIL, X-RITECOLORR MASTER FORMULATION III, WITH COLORMAIL
